Een seksueel misbruik vrije wereld?

30-11-2018

Een seksueel misbruik vrije wereld?! - Van misbruik naar missie - 

30-11-2018 ~Misschien denk je bij het lezen van de titel net als ik nog niet zo lang geleden; "dat is dus echt absoluut onmogelijk"! Jarenlang was ik daar zelf óók van overtuigd, seksueel misbruik is wereldwijd zó ongelofelijk groot!! Het neveneffect van deze visie was, zeker de afgelopen twee jaar, vooral dat ik er daardoor ook niet in hoefde te investeren. "Hou het klein en dicht bij jezelf" was mijn insteek als ik dacht aan mijn bijdrage aan een betere wereld, zónder seksueel misbruik! "Dan kan ik ook niet falen, niet voor voor schut staan (wat dat dan ook mag inhouden) en hoef ik mijn hoofd niet boven het maaiveld uit te steken". Het is ook nog eens een onderwerp waar veel taboe op rust. En, tot slot was het vanuit mijn oude perspectief ook totaal niet haalbaar en dat is wel belangrijk bij een missie...toch???? Waarom is dan toch mijn missie ontstaan? Omdat niets doen met mijn ervaringen en mijn innerlijke drive geen optie is! Dit gaat om de honderden, duizenden, miljoenen vrouwen, mannen, kinderen die dagelijks misbruikt worden in heden of verleden en dit doorgeven aan hun systemen, die hun trauma's of daderschap (!!) doorgeven aan de generaties na hen. Het kan je buurjongen of meisje betreffen, je buurvrouw of buurman, de juf of meester op school, de bakker, een collega, een minister.... en dat wereldwijd!! Daarom, mijn druppel op die gloeiende plaat, mijn vierkante kilometer seksueel misbruik vrije wereld! Verbeter de wereld, begin bij jezelf.

Even een stukje terug, wie ben ik? Ik ben Yvonne, 48 jaar en moeder van twee prachtige volwassen zoons. In mijn kindertijd en pubertijd groeide ik op met seksueel misbruik/incest . Yes, #metoo: ik was het slachtoffer zoals ze dat jaren later in de hulpverlening benadrukte. Inmiddels ruim 32 jaar later, kan ik zeggen dat in mijn situaties zowel mijn dader(s) als ikzelf, allen slachtoffers waren van hun eigen familiesysteem.

Feiten: korte en langere gebeurtenissen/periodes die bij elkaar één grote blokkade hebben gevormd in mijn rivier van zelfliefde en eigenwaarde, er stroomde letterlijk amper zelfliefde en amper eigenwaarde door mijn leven. Ik worstelde zo lang als ik mij kan herinneren met liefde, met zelfliefde. Ik worstelde met wie ik was, wie ik dácht dat ik was en vooral ook wie ik dacht dat ik behoorde te zijn. Ik vroeg mij keer op keer af wat mijn plek in deze wereld is, hoe het "hoort", hoe ik het "goed" kon doen. Boven alles voelde ik een groot verdriet en een torenhoog schuldcomplex wat ik maar geen plekje durfde te geven omdat ik er niet eens naar durfde te kijken... "Selfblaming" van de bovenste plank. Aan de andere kant voelde ik een innerlijke drive die mij nooit heeft doen opgeven en mijn drive bleek mijn redding. Mijn drive bleek zelfliefde dat aan de deur stond te kloppen net zo lang tot ik open deed. Behalve dat ik een aardig pakketje met "minder fraaie cadeaus" kreeg in mijn leven, kreeg ik ook hele prachtige cadeaus, mijn innerlijke drive is naast het moederschap hier eentje van. Heel veel jaren later ben ik, noodgedwongen, alles zorgvuldig gaan uitpakken. Ik heb in therapie, coaching, trainingen en cursussen letterlijk en figuurlijk grote stenen versleept in mijn metaforische en fysieke rivier. Ik kan inmiddels zeggen dat mijn rivier van zelfliefde en eigenwaarde weer stroomt!! Ik heb altijd in de juiste rivier gelegen, maar ik had de stroom geblokt met veel shit en belemmerende overtuigingen door ervaringen uit in het verleden.

Ik ben afgelopen jaren mijn diepste pijn aangegaan en heb mijn grootste angsten en blokkades aangekeken. Ik ben stukje voor stukje gaan opruimen. Eerst nog wat aarzelend in een veilige setting, later met grote brokken (o.a. EMDR) en inmiddels met finetuning/maatwerk én soms nog met vallen en opstaan. Ik heb mijn familiesystemen voor zover mogelijk hersteld en ik ben vooral van mijzelf gaan houden! Ik ben mijn verhaal gaan transformeren en inmiddels kan ik zeggen dat ik mijzelf en mijn innerlijk kind eindelijk recht kan aankijken in de spiegel. Ik heb mijzelf vergeven, dat laatste is een grote, intense maar zeer belangrijke stap geweest. Jarenlang focuste ik alleen maar op de daders, op wie schuldig en wie onschuldig was. Ik voelde mijzelf vreselijk bang terwijl ik eigenlijk bang was voor mijzelf. Ik voelde angst om zelf schuldig bevonden te worden en ging alles uit de weg, dan kon de uitkomst ook niet negatief uitvallen. Ik had mijzelf als kind zijnde schuldig verklaard en saboteerde daardoor onbewust alle vorm van openbreken van het trauma, ging elke vorm van heling uit de weg. De focus lag op angst en géén focus op (zelf)liefde, heling en vergeving. Het was een zware last te dragen... Gevolg, een intense pijnlijke eenzaamheid, afgesloten van gevoel, zelfliefde. Ik compenseerde dit met het iedereen naar de zin te maken. Ik was een enorme pleaser geworden met de focus op anderen. Ik wilde goedmaken wat ik vond dat ik had fout gedaan. Na een forse burnout ging mijn koers een andere kant op en voelde ik dat het zo niet langer kon. Zonder te weten dat dit richting een verwerkingsproces ging, startte ik een intensief traject voor persoonlijke ontwikkeling omdat ik zo vreselijk eenzaam was. Op de eerste live bijeenkomst van deze jaaropleiding keek ik geheel onverwachts mijn verleden recht aan en wist met één klap dat het nu of nooit was en ik besloot op een reis te gaan die mij onder andere veel zelfliefde, vergeving en uiteindelijk bij mijn missie heeft gebracht.

Zomer 2018, tijdens mijn verwerkingsproces startte ik de facebookpagina "Speaking my truth". Door het delen van mijn verhaal wilde ik anderen inspireren de weg van zelfliefde, heling en vooral van vergeving van jezelf in te slaan. In oktober dit jaar, toen ik mijzelf écht kon vergeven kwam ineens de grote missie op mijn pad, ineens zag ik het!! Dit is veel groter dan mijn verhaal delen! Dit is mijn liefdesroep, dit is mijn missie! Ik ga voor een seksueel misbruik vrije wereld en ik zet mij maximaal in om mijn vierkante kilometer vrij te krijgen!

Doelgroep: Wereldbevolking! Mannen & vrouwen, jong & oud, slachtoffers & daders

Aftrap missie:
* De doelgroep uit hun eigen metaforische kast te krijgen, de weg uit deze kast te wijzen, ze te motiveren om de route naar heling in te slaan zodat zij:
* Het kunnen stoppen van het al dan niet bewust of onbewust, fysiek en/of emotioneel doorgeven van het misbruik aan hun systeem en/of de maatschappij!! Omstanders van mensen die misbruikt zijn én niet geheeld, delen mee in de negatieve erfernis.
* De winst van "uit de kast komen" vs "in de kast blijven" visueel te maken.
* Dat zelfliefde de sleutel is en dat helen vooral NIET over de dader gaat maar over het slachtoffer en zelfs als je twijfelt aan welke kant je zou zitten, dat je ook dán succesvol aan jezelf kunt werken.
* Helen van seksueel misbruik kan écht!!

Wordt liefdevol vervolgd

''Poffertjes zijn ook druppels op een gloeiende plaat,,
~Loesje~